วันจันทร์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2554

เดี๋ยวก่อนนะ - อย่ารอที่จะบอกคำว่า "รักแม่"


  • ครั้งยังเด็ก         แม่เรียกใช้             ให้ทำงาน
    มักแสดง           แฝงเกียจคร้าน       การผัดผ่อน
    เดี๋ยวก่อนนะ      รับคำไป                 ไม่ตัดรอน
    แต่ยังนอน         นิ้ง-นิ่ง                    ไม่ติงกาย
  • ครั้นเติบใหญ่      วัยทำงาน              ธุรกิจ
    เดี๋ยวก่อนนะ       ก็ยังติด                 ไม่ปลิดหาย
    วันนี้อ่าน             คำเดี๋ยวก่อน         จากนิยาย
    ขอเขียนไว้         ให้ลูกหลาน           อ่านเตือนใจ
  • ต่อไปนี้               เป็นเพียง             เรื่องเรียงร้อย
    น่าเศร้าสร้อย       ขอเชิญอ่าน        ช่วยขานไข
    เดี๋ยวก่อนนะ        อุทาหรณ์            สอนใครใคร
    ไม่อภัย               เพราะวาจา          มันราคิน
  • เรียกยายล็ก        เด็กของแม่         แต่ทำเฉย
    เสียงแม่เปรย       อยากพักผ่อน     นอนหัวหิน
    ฟังเสียงสน          ปนเสียงคลื่น       ยืนบนดิน
    แม่ถวิล                รอวัน                  ลูกหันมา
  • เดี๋ยวก่อนนะ        ฉันละงาน           การไม่ได้
    คนอื่นๆ               มีมากมาย           แม่ไม่หา
    แม่นอนรอ           ต่ออีก                หนึ่งสัปดาห์
    ทวงถามว่า          วันไหน              จะไปกัน
  • ฉันบอกแม่         งานมาก             ยากจะว่าง
    ใจนึกกร่าง         ธุรกิจ                  ที่คิดฝัน
    ไหนจะงาน        ไหนจะเรียน        เพียรสัมพันธ์
    แม่ก็รอ              ด้วยหวังมั่น         วันต้องการ
  • เดือนต่อมา         แม่ถาม              ความเก่าๆ
    แม่บอกเหงา       อยากไปสุข       สนุกสนาน
    ฉันบอกรอ          ซื้อรถดี              ไม่กี่นาน
    แม่ยิ้มหวาน        วันลูกพร้อม        ยอมรอ-รอ
  • รุ่งอีกเดือน         แม่เตือน            ฉันรำคาญ
    สั่งซื้อรถ            ตามต้องการ      ตามคำขอ
    อีกสัปดาห์         นะคะ                 ฉันพะนอ
    แม่นัดหมอ        ตรวจร่างกาย      ไม่ได้ไป
  • หมอให้แม่        อยู่ห้อง               ไอซียู
    มีโรคร้าย          ขอดู                   เพราะสงสัย
    เพียงสามวัน     แม่ไม่ดิ้น             แม่สิ้นใจ
    ฉันโศกา           อาลัย-แน่น         แสนเสียดาย
  • คำเดี๋ยวก่อน     ของฉัน             มันพูดพล่อย
    แม่เฝ้าคอย       ฉันว่าง              อย่างมุ่งหมาย
    กอดศพแม่       แก้อย่างไร        ไม่ให้ตาย
    คำเด๊่ยวก่อน     มันโหดร้าย        อนิจจา