วันนี้ฝนตก พายุแรงตั้งแต่เช้า ฟ้าฝ่าเปรี้ยงๆ ที่บ้านเป็นระยะๆ บรรยากาศแบบนี้ชวนให้นึกถึงละครน้ำเน่า ที่พระเอกนางเอกมักจะติดฝนด้วยกัน และก็ให้บังเอิญมีกระท่อมร้างหลังน้อยตั้งอยู่กลางป่า หลังคารั่ว ทำให้พระเอกนางเอกต้องนั่งหลบฝนอยู่มุมห้องใกล้ชิดกัน หลังจากนั้นก็ ... จบข่าว :P
นั่นคือละคร แต่ในชีวิตจริง มันไม่ได้ง่ายแบบนั้น น้ำฝนทีตกมา ฟ้าที่ร้องลั่น เปรียบเหมือนอุปสรรคที่เราต้องฝ่าฟัน และสร้างฝันให้เป็นจริง ฟ้าหลังฝน ไม่ว่าในยุคใดสมัยใด นั้นสวยงามเสมอ
วันนี้จึงขอยืมบทกลอนที่จะเป็นกำลังใจ ให้กับทุกท่านที่กำลังเดินอยู่ท่ามกลางพายุฝน พายุอารมณ์ พายุเศรษฐกิจ ฯลฯ ขอให้เรายังมีหวัง มีกำลังใจ ขออย่ายอมแพ้ เชื่อมั่นในตนเอง และก้าวต่อไปข้างหน้า ความสำเร็จอยู่ไม่ไกลแน่นอนค่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ
แต่เล็กจนเติบกล้า ฝันเจิดจ้ายังแจ่มแสง
ฟ้ากว้างพายุแรง เธอยังแกร่งเจตนา
ล้มลุกปลุกใจสู้ หมั่นเรียนรู้ทางเบื้องหน้า
ก้าวย่างอย่างสง่า ก้าวช้าช้าแต่มั่นคง
ทีละนิ้วขยับใกล้ กลายเป็นไมล์ดั่งประสงค์
ทีละก้าวอย่างอาจอง ทรนงสู่เส้นชัย
ฝันเถิดหากจะฝัน จงสร้างฝันอันยาวไกล
ฝันแล้วจงมุ่งไป สร้างฝันให้กลายเป็นจริง
ขอเยาะเย้ยทุกข์ยาก ความลำบากจากทุกสิ่ง
ขอหยามความทุกข์ยิ่ง จะไม่ทิ้งความตั้งใจ
ร้อยใจมาชื่นชม ศักดิ์ศรีสม "คนรุ่นใหม่"
ร้อยมือประสานไว้ อุปสรรคใดเกินต้านทาน
ร้อยชิ้นความสำเร็จ สร้างสรรค์เสร็จคนกล่าวขาน
ร้อยวันอันยาวนาน บรรณาการแด่ตัวเธอ
ประพันธ์โดย จินตการ
